Ouders kunnen besluiten om een of meerdere kinderen te onterven. Het onterven van kinderen kan alleen middels het opmaken van een testament gebeuren. Toch kunnen zij met het onterven niet regelen dat onterfde kinderen helemaal niets van de nalatenschap ontvangen. Kinderen (en kleinkinderen) hebben namelijk recht op een zogenaamd minimum erfdeel. De langstlevende echtgenoot, de ouders en de stief- of pleegkinderen van de overledene hebben hier geen recht op.
Dit minimum erfdeel is altijd de helft van het gewone erfdeel. Bovendien geeft na het onterven het minimum erfdeel alleen recht op een geldvordering. Een onterfd kind kan dus geen goederen opeisen, zoals bijvoorbeeld een antieke klok.
Als de wettelijke verdeling van toepassing is, kan het onterfde kind zijn legitieme portie pas ontvangen bij het overlijden van de langstlevende echtgenoot. Het onterfde kind kan ook besluiten te berusten in het onterven en zijn of haar erfdeel niet opeisen.
Bij de berekening van de omvang van het minimum erfdeel wordt er niet alleen gekeken naar de waarde van de nagelaten goederen, maar wordt ook rekening gehouden met bepaalde giften die door de overledene gedaan zijn bij zijn leven. De legitieme portie wordt dus niet berekend over de daadwerkelijke nalatenschap maar over het totaal van de nalatenschap en gedane bepaalde giften samen.
Kinderen onterven doet u niet zomaar. Huib Ruijgrok is een onafhankelijk deskundige op dit gebied. Hij biedt u graag de waardevolle helpende hand.