Als u overlijdt, laat u een nalatenschap na. Deze nalatenschap omvat bezittingen en schulden. De nalatenschap wordt verdeeld onder de door de wet aangewezen personen, dan wel onder de door u middels een testament aangewezen personen of goede doelen.
De wet is helder in de uitleg wie uw erfgenamen zijn. De wet heeft dit onderverdeeld in vier groepen:
U kunt ook zelf uw opvolgers in uw vermogen na uw overlijden aanwijzen. Dit kan alleen via het opstellen van een testament.
Omdat een erfgenaam de overledene opvolgt in zijn vermogen of een deel daarvan, zowel in de baten als in de schulden, geeft de wet elke erfgenaam drie mogelijkheden: zuiver aanvaarden, beneficiair aanvaarden of verwerpen.
Beneficiair aanvaarden of wel aanvaarden onder het voorrecht van boedelbeschrijving
Door beneficiair te aanvaarden wordt een erfgenaam niet met zijn eigen vermogen aansprakelijk voor de schulden van de overledene, maar heeft hij wel recht op een eventueel batig saldo. De erfenis moet bij beneficiaire aanvaarding volgens de formele regels uit de wet met betrokkenheid van de rechter worden afgewikkeld. Dit wordt “vereffening” genoemd. De rechtbank maakt een akte van beneficiaire aanvaarding op en rekent hiervoor griffierechten. Deze regels van beneficiair aanvaarden lijken op de afwikkeling van een faillissement. De bezittingen van de erfenis worden dan verkocht en uit de opbrengst worden de schulden betaald. Als er te weinig opbrengst is om alle schulden te voldoen, worden de schulden naar rato voldaan. De erfgenamen hoeven het tekort niet met hun eigen geld te betalen. Beneficiair aanvaarden kan dus heel belangrijk zijn. In sommige gevallen kan de echtgenoot van de overledene toch aansprakelijk zijn voor het betalen van de schulden van de overledene, bijvoorbeeld als zij in gemeenschap van goederen getrouwd waren.
Huib Ruijgrok kan u adviseren door de fiscale en financiële gevolgen op een rijtje te zetten.